Ψυχραιμία Λιλιπουπολίτες! (art my ass)
.
Αντιγράφω από τον Αrt attack :
Το 2007 ο Guillermo Vargas Habacuc, ένας "καλλιτέχνης" πήρε έναν αδέσποτο σκύλο από το δρόμο, τον μετέφερε σε μια γκαλλερί όπου τον έδεσε στον τοίχο.
Τον άφησε εκεί έτσι ώστε να πεθάνει από δίψα και από πείνα.
Για τις επόμενες μέρες, οι επισκέπτες της γκαλλερί γίνονταν μάρτυρες αυτής της παρωδίας "τέχνης" χωρίς να αντιδράσει κανείς.
Εν τέλει το δύστυχο ζώο πέθανε υποφέροντας, διψώντας και πεινώντας.
Δυστυχώς το θέμα δεν τελειώνει εδώ. Η περιώνυμη Central American Biennial of Art αποφάσισε ότι αυτή η κτηνωδία είναι όντως "τέχνη", και έτσι ο Guillermo Vargas Habacuc προσκλήθηκε να επαναλάβει το "έργο" του στην Biennial το 2008.
Θεωρώ ότι πρέπει να αντιδράσουμε!
Εάν συμφωνείτε σας παρακαλούμε να λάβετε μέρος στην συλλογή υπογραφών
εδώ: http://www.petitiononline.com/13031953/
και να απαιτήσουμε την μη βράβευση/συμμετοχή/αποδοχή του εν λόγω ανθρώπου.
Όμως σύμφωνα με τον ίδιο τον γκαλερίστα που φιλοξένησε την έκθεση (αντιγράφω από την Guardian):
Juanita Bermúdez, director of the Códice Gallery, insisted Natividad escaped after just one day. She said: 'It was untied all the time except for the three hours the exhibition lasted and it was fed regularly with dog food Habacuc himself brought in.'
O συγκεκριμένος λοιπόν σκύλος επιβίωσε. Ο στόχος του καλλιτέχνη δεν ήταν να σκοτώσει το ζώο αλλά να βγάλει στο φως την αναισθησία των φιλότεχνων που ούτε ένας δεν επενέβη για να το σώσει. Και να φέρει στο φως την σκληρή πραγματικότητα των αδέσποτων που πεθαίνουν κατά εκατομμύρια καθημερινά γύρω μας χωρίς κανείς να τους δίνει σημασία. Η ζωή είναι πολύ πιο σκληρή από την τέχνη...
Τρυφερή βρήκα πάντως την κίνηση συμπαράστασης των πιο ευαίσθητων μπλόγκερ ανάμεσα μας όπως του , της και άλλων.
Ίσως όμως κρίνοντας από τις διεθνείς αντιδράσεις και τις απειλές θανάτου που δέχθηκε ο καλλιτέχνης να μπορέσουμε να διακρίνουμε μια έντονη δόση υποκρισίας και απαξίωσης της τέχνης. Δηλαδή τα ζώα επιτρέπεται να τα τρώμε, να τα βασανίζουμε στα πλαίσια της επιστημονικής έρευνας, να τα θυσιάζουμε στον βωμό των καλλυντικών, να τα γδέρνουμε για τις γούνες τους, να τα δολοφονούμε συστηματικά με φόλες ή να αδιαφορούμε για την παρουσία τους γύρω μας με αποτέλεσμα αυτά να πεθαίνουν από πείνα και δίψα αλλά όταν "σκοτώσει" ένα ζώο ένας καλλιτέχνης να του στέλνουμε απειλές θανάτου και να ξεσηκώνουμε παγκόσμιες διαμαρτυρίες;
Στην τέχνη δεν πρέπει να επιτρέπονται όλα; στην τέχνη δεν είναι κάθε πτυχή της ζωής μας ένα εν δυνάμει υλικό δημιουργίας; στην τέχνη επιλέγουμε να είμαστε τόσο αυστηροί ηθικολόγοι ενώ στην επιστήμη ή στην μόδα όχι; ερωτήματα θέτω...
.
.
38 comments:
Urf πραγματικά ξαφνιάζομαι, έχω κι εγώ τις απορίες μου για το θέμα αυτό σήμερα. Πάω να κάνω ενημέρωση γιατί τη θέση της γκαλερίστρας πρώτη φορά την ακούω, όλοι έχουμε μάθει από ποικίλες πηγές ότι το ζώο πέθανε και οι φωτό αυτή την εντύπωση δίνουν, ωστόσο πράγματι δεν βρίσκω πουθενά την κατάληξη της έκθεσης.
Κατά τα άλλα, ναι, στην υποκρισία σκίζουμε όπως και στην απάθεια.
Παρ΄όλα αυτά ρωτάω: να ταλαιπωρήσω ένα ζώο για να δείξω σ΄όλους πόσο μαλάκες είναι αυτοί που δεν το ελευθερώνουν;
egw apla 8a para8esw ena poly sokaristiko ntokymanter : http://veg-tv.info/Earthlings
μπήκα φουριόζος να σε κατατροπώσω, αλλά το ξανασκέφτηκα και η φόρα μου κόπηκε λίγο.
Η άτιμη η ηθική είναι δύσκολο θέμα, υποκειμενικό, διαστέλλεται και συστέλλεται κατά βούλησιν και μια απάντηση στα ερωτήματά σου αναγκαστικά θα πρέπει να την ταλαιπωρήσουν λίγο. Πάμε:
Δηλαδή τα ζώα επιτρέπεται να τα τρώμε,
Ναι. Νομίζω ότι οι περισσότεροι θα σου απαντήσουν το ίδιο, μάλλον επειδή συμβαίνει κατά κόρον στην φύση οπότε θεωρείται "φυσικό"
να τα βασανίζουμε στα πλαίσια της επιστημονικής έρευνας,
Μάλλον όχι. Ειδικά αν μπορεί να αποφευχθεί ο "βασανισμός". Από την άλλη, αν η έρευνα σε ζώα ήταν ο μόνος τρόπος για να παραχθεί ένα φάρμακο που θα έσωζε το παιδί μου, τότε είναι σχεδόν βέβαιο ότι η ηθικές μου αναστολές για το θέμα αυτό θα ελαχιστοποιούνταν ή ίσως και θα μηδενίζονταν. Οι δικές σου?
να τα θυσιάζουμε στον βωμό των καλλυντικών,
Όχι. Εκτός αν τα σκοτώνουμε για να τα φάμε και τα καλυντικά είναι παραπροϊόντα της διαδικασίας
να τα γδέρνουμε για τις γούνες τους,
Όχι.
να τα δολοφονούμε συστηματικά με φόλες
Όχι. Έχω χάσει σκυλί έτσι. Ελπίζω αυτός που το έκανε να ψοφήσει το ίδιο ή περισσότερο φρικτά.
ή να αδιαφορούμε για την παρουσία τους γύρω μας με αποτέλεσμα αυτά να πεθαίνουν από πείνα και δίψα
Δύσκολο αυτό. "Γύρω μας" είναι όλος ο πλανήτης. Σε όλο τον πλανήτη πεθαίνουν ζώα ως μέρος μιας "φυσικής" διαδικασίας. Που σταματάει η δική μας ηθική ευθύνη? Στις παρυφές των δασών? Πόσοι πόροι πρέπει να διατεθούν προς την κατεύθυνση αυτή όταν την ίδια στιγμή υπάρχουν άνθρωποι που αντιμετωπίζουν τα ίδια ακριβώς θέματα? Δύσκολο.
αλλά όταν "σκοτώσει" ένα ζώο ένας καλλιτέχνης να του στέλνουμε απειλές θανάτου και να ξεσηκώνουμε παγκόσμιες διαμαρτυρίες;
Εμπίπτει σχεδόν στην κατηγορία της φόλας, γι' αυτό. Κτηνώδης "θάνατος" ενός "ευγενούς" ζώου, φίλου του ανθρώπου για να εξυπηρετηθεί ένας σκοπός διαφορετικός από αυτούς για τους οποίους οι άνθρωποι σκοτώνουν ζώα για δεκάδες χιλιάδες χρόνια τώρα (τροφή - ένδυση), και χωρίς απτό "κοινωνικό" ώφελος όπως στην περίπτωση της ιατρικής έρευνας. Γιατί σε παραξενεύει?
@Incontnedia:
Αν ο σκύλος ήταν δεμένος μόνο για τις τρείς ώρες που κρατούσε η έκθεση, και αν όλες τις υπόλοιπες ώρες ταϊζοταν κανονικα, οπως υποστηρίζει η γκαλερί, τότε δεν βλέπω λόγο μεγάλης ταλαιπωρίας του ζώου. Θα μπορούσε να είχε δεθεί και σε μία 3ωρη επίσκεψη σε ενα σπίτι.
Πολλά σκυλία μένουν κλεισμενα έξω απο τα μπαλκόνια ή δεμένα για μέρες επειδη το αφεντικό τους είναι ενας μαλάκας και μισός. Αυτό δεν σε τρομαζει;
Kid δε με τρομάζουν απλά τέτοια κόλπα, παίρνω θέση όπως μπορώ όπου τα πετυχαίνω.
Αν είναι μαλακία μια πράξη μας θέλω να πω, δεν απαλλάσσεται μόλις τη ντύσουμε με τα ρούχα της τέχνης- όχι πάντα τουλάχιστον.
Επιμένω πως καλά τα λέμε όλα αυτά για να ξεφεύγουμε απ΄τη σκέτη στενοχώρια για το σκύλο.
Υπ΄αυτή την έννοια το έργο πέτυχε πολλά. Πράγμα που με βάζει σε σκέψεις.
TΩΡΑ ΠΟΥ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΨΥΧΡΑΙΜΑ ΚΑΙ ΚΡΙΝΟΝΤΑς ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕς, ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΚΥΛΙ ΑΠΕΙΧΕ ΑΠΟ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΕΝΑ ΜΗΝΑ... ΑΡΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΕΕΙ ΑΛΗΘΕΙΑ Η ΓΚΑΛΕΡΙΣΤΑ.
ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΠΩΣ ΠΡΙΝ ΦΤΑΣΕΙ ΣΤΑ ΜΙΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΧΑΛΙΑ ΠΟΥ ΕΙΧΕ Ο ΚΡΗΤΙΚΟΣ ΚΑΦΕΤΙ ΜΕ ΒΟΥΛΕΣ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΩ ΣΤΟ ΑΠΔΑΙΗΤ ΤΟΥ ΠΟΣΤ ΜΟΥ, ΚΑΠΟΙΟς ΘΑ ΤΟ ΕΙΧΕ ΠΑΡΕΙ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΝΑ ΤΟ ΠΕΡΙΠΟΙΗΘΕΙ ΤΟ ΖΩΝΤΑΝΟ.
ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΛΥΝΕΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΤΟ ΠΕΡΙ ΤΕΧΝΗΣ ΜΥ ΑΣΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑ.ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΘΡΩΠΙΑ,
ΝΑΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΡΙΑ, ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΗ ΖΩΗ.-
ALL YOU NEED IS LOVE
LOVE IS ALL YOU NEED
ΥΠΟΓΡΑΨΤΕ, ΥΠΟΓΡΑΨΤΕ, ΚΑΤΙ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ!
:-)
-εγω πιστευω πως η αληθεια βρισκεται καπου στην μεση..διαφωνω καθετα με τον ουρφ στο θεμα της κρεατοφαγιας(συμφωνω απολυτα στα υπολοιπα). Γιατι αλλωστε δεν κατηγορει καλλιστα και το λιονταρι που τρωει τα γκνου ή και τον κροκοδειλο?
-τωρα οσο για τον καλλωπισμο του ανθρωπου και την μοδα σαφεστατα ειμαι κατα το να χρησιμοποιουνται τα ζωα.
-Θα σμφωνησω με τον ΥΚ γιατι ποτε δεν εχω δει μια αντιδραση για τα καημενα τα ζωακια που ειναι δεμενα στα μπαλκονια των ανεγκεφαλων..
-Και ναι πιστευω πως στην τεχνη επιτρεπονται ολα..Μου αρεσε που το εργο πετυχε τον σκοπο του και σαφεστατα το κρινω γι αυτο και μονο τον λογο πετυχημενο!
h apoluth eleu8eria=apoluth turannia
Ισως και εκεί πρέπει να βάλουμε μια ταμπελα "κανένα ζωο δεν βασανίστηκε κα την διάρκεια της έκθεσης"
Αγαπητέ Urfurs, αυτή τη φορά διαφωνώ. Ηθική δεν υφίσταται χωρίς την ικανότητα να κάνουμε διακρίσεις ανάλογα με την ανάγκη που οδηγεί σε κάθε πράξη. Ναι, ένας γρήγορος και ανώδυνος θάνατος ενός ζώου για να τραφεί κάποιος διαφέρει ριζικά από τα πειράματα πάνω σε ζώα για την ανάπτυξη καλλυντικών. Το να σκοτώσει κάποιος έναν άνθρωπο όταν απειλείται η ζωή του διαφέρει ριζικά από το να σκοτώσει για να ληστέψει. Η χρησιμοποίηση ενός ζώου ως εκθέματος με βρίσκει αντίθετο και μόνο ως ιδέα. Δεν ξέρω πόσα πράγματα δεν επιτρέπονται στην τέχνη, αλλά μπορώ να αναφέρω σίγουρα την άσκηση βίας και τη στέρηση της ελευθερίας. Αν βρισκόμουν σε μια τέτοια έκθεση θα απαιτούσα την απελευθέρωση του ζώου ή την παράδοσή του σε κάποια φιλοζωική οργάνωση και, ναι, σε αυτή την περίπτωση θα ζητούσα σε περίπτωση μη συμμόρφωσης την επέμβαση της αστυνομίας και του εισαγγελέα καθώς υπάρχει θυσία υπέρτερου αγαθού. Πάω τώρα να ετοιμάσω ένα έργο τέχνης, θα λέγεται «χαστουκίστε το δεμένο άτομο με νοητική υστέρηση» και θα αποσκοπεί στην ανάδειξη του σαδισμού του σύγχρονου ανθρώπου.
Πάω τώρα να ετοιμάσω ένα έργο τέχνης, θα λέγεται «χαστουκίστε το δεμένο άτομο με νοητική υστέρηση» και θα αποσκοπεί στην ανάδειξη του σαδισμού του σύγχρονου ανθρώπου.
ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΑΣΤΙΚΟ
Σ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΕΓΡΑΨΑ,
ΣΤΟΥ ΠΟΛΣΕ ΝΟΜΙΖΩ,
ΠΩΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΤΗ ΔΙΝΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ Η ΘΗΡΙΩΔΙΑ ΑΥΤΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΠΟΥ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ, ΚΑΙ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ, Η ΥΨΙΣΤΗ ΕΚΦΑΝΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
Διορθώστε με αν κάνω λάθος... δεν είδα να τοποθετήθηκε κάπου ο Ουρφ υπέρ ή κατά της σφαγής προς βρώσην, του βασανισμού για δοκιμές καλλυντικών κλπ κλπ. Όπως το αντιλήφθηκα εγώ, ο άνθρωπος είπε "ΑΝ επιτρέπουμε αυτά, ΜΗΠΩΣ είναι λογικό να επιτρέψουμε και το άλλο;" και άφησε το ερώτημα ανοιχτό προς συζήτηση.
Η απάντησή μου στο συγκεκριμένο ερώτημα είναι ΟΧΙ - δεν πιστεύω ότι επιτρέποντας το ένα αυτόματα απορρέει ότι θα έπρεπε να επιτρέψουμε και το άλλο, δεν βλέπω λογική συνεπαγωγή.
Τώρα για να επεκταθούμε επί του συγκεκριμένου, δεν πιστεύω ότι στην τέχνη όλα επιτρέπονται, καθόλου μάλιστα. Στον προσωπικό μου ηθικό κώδικα η καθαρή επιβίωση έχει μεγαλύτερη αξία από την περίθαλψη, η περίθαλψη μεγαλύτερη από την τέχνη, η τέχνη μεγαλύτερη από την κοσμητική.
Επίσης να διευρκινίσω ότι δεν πιστεύω στην αντικειμενική ηθική, δηλαδή δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάποιο "πρέπει", πιστεύω ότι καθένας χτίζει την προσωπική του ηθική με καθαρά υποκειμενικά κριτήρια.
Πιο συγκεκριμένα επί των ανωτέρο θεμάτων πιστεύω ότι:
Ναι, να σκοτώνουμε για να φάμε.
Ναι, να κάνουμε πειράματα σε ζώα για ιατρικούς σκοπούς, περιορίζοντάς τα στα ελάχιστα αναγκαία.
Όχι, να μην γίνονται δοκιμές καλλυντικών.
Όχι, τεράστιο όχι ασυζητητί στις φόλες.
Όχι στις γούνες, εκτός και αν προέρχονται από ζώα που σφάζονται για τροφή ούτως ή άλλως.
Όχι, να μην ταλαιπωρούνται ζώα για την τέχνη.
Να συμπληρώσω ότι εκτιμώ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ το γεγονός ότι το έψαξες λιγάκι το πράγμα (κι εμένα μου ήρθε σήμερα και είπα, μα είναι δυνατόν; μήπως είναι στημένο;). Πολύ εύκολα ξεσηκωνόμαστε κατά του ενός και του άλλου και βάζουμε αβασάνιστα τζίφρες βασιζόμενοι σε ένα μήνυμα που κυκλοφορίε ασέσποτο στο δίκτυο, χωρίς να ψάξουμε κατά πόσον οι κατηγορίες ευσταθούν.
Άξιος.
@ incontinentia: να πω πως το ταλαιπωρώ (χωρίς να το κάνω πραγματικά) για να δείξω πόσο αδιάφοροι είναι οι άλλοι?
@ Ανώνυμος Κόραξ: Το έχω δεί, είναι συγκλονιστικό, νομίζω πως πρέπει να το δουν όλοι.
@ Σπύρος: εκτιμώ λοιπόν την ψυχραιμία σου θα σου απαντήσω ανάλογα. Φοβάμαι πως απαντάς σε ηθικά διλήμματα με καθαρά ωφελιμιστικά κριτήρια και μάλιστα κοντόφθαλμα. Ας πούμε αγνοείς την έννοια της ευαισθητοποίησης του κοινού σαν ένα ουσιαστικό κοινωνικό όφελος. Θα σου πω επίσης πως ο δικό μας χώρος ηθικής ευθύνης υπάρχει εκεί που έχουμε διαμορφώσει τον φυσικό χώρο και τον έχουμε προσαρμόσει στις δικές μας ανάγκες. Οι πόλεις δεν είναι φτιαγμένες για να φιλοξενούν ζώα αλλά ανθρώπους. Τα ζώα είναι οι δικοί μας φιλοξενούμενοι.Και τους φερόμαστε τουλάχιστον αφιλόξενα.
Η δικαιολογία για την κρεατοφαγία , πως είναι κάτι φυσικό, είναι ανεπαρκής. Φυσικός είναι και ο βιασμός ας πούμε. Δεν ζούμε όμως με φυσικό τρόπο, έχουμε προσαρμόσει κάθε τι φυσικό στις δικές μας ανάγκες. Και στις δικές μας ηθικές επιταγές. Και η ηθική δεν είναι και τόσο υποκειμενικό πράγμα τελικά. Γι αυτό έχουμε σχεδόν όλοι περίπου τις ίδιες ηθικές αξίες.
@ ΑΘΗΝΑ: Ψυχραιμια! η τέχνη δεν οφείλει να είναι τίποτα άλλο εκτος από απόλυτα ελεύθερη. Αν υπάρχουν σαδιστές καλλιτέχνες οφείλουν να είναι συνεπείς απέναντι στη προσωπική τους αλήθεια και να αναδείξουν τον σαδισμό τους ΜΕΤΟΥΣΙΩΝΟΝΤΑΣ τον όμως. Αν δεν υπάρχει μετουσίωση δεν υπάρχει τέχνη. Ελπίζω να είμαι σαφής. Το έργο ας πούμε που προτείνεις είναι μια απλή μίμηση. Αν το κάνεις πάντως θα είμαι ο πρώτος που θα υπερασπιστω το δικαίωμα σου να το κάνεις. Αλλά θα είναι απλώς ένα κακό έργο και θα επιτεθόμουν στον γκαλερίστα που σου έδωσε βήμα.
Ο καλλιτέχνης οφείλει να είναι απόλυτα ελεύθερος. Ο γκαλερίστας οφείλει να επιλέγει και να προτείνει.
@ Λολίτα: Η αλήθεια σπάνια βρίσκεται κάπου στη μέση. Το λιοντάρι δεν έχει περιθώρια επιλογής Ούτε ηθική σκέψη. Εμείς έχουμε, άρα έχουμε και ηθική ευθύνη.
ΟΥΡΦΟΥΣ, Η ΓΚΡΟΤΕΣΚΑ ΠΡΟΤΑΣΗ ΧΑΣΤΟΥΚΙΣΜΟΥ ΔΕΜΕΝΟΥ ΑΜΕΑ
ΗΤΑΝ ΤΟΥ "ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΥ"
ΤΗΝ ΠΡΟΣΥΠΕΓΡΑΨΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΙΧΝΕΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΟΡΙΩΝ.
ΤΟ ΟΤΙ Η ΤΕΧΝΗ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΥΨΙΣΤΗ ΕΚΦΑΝΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΘΕΣΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΠΑΙΤΩ ΝΑ ΤΗ ΔΕΧΤΕΙ ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟς,
ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΩ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ ΤΟΥ ΑΜΕΑ ΘΑ ΕΠΙΛΕΞΕΙ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ.
ΔΕΝ ΣΕ ΓΝΩΡΙΖΩ ΣΤΗ ΖΩΗ ΑΛΛΑ ΜΕ ΚΑΜΙΑ ΠΑΝΑΓΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΕ ΦΑΝΤΑΣΤΩ ΝΑ ΧΑΣΤΟΥΚΙΖΕΙΣ ΔΕΜΕΝΟΥΣ ΗΛΙΘΙΟΥΣ ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ (ΕΚΤΟΣ ΚΙ ΑΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ, ΟΠΟΤΕ ΠΑΣΟ ΚΑΙ ΜΑΓΚΙΑ ΤΟΥ!)
@ Περαστικέ: κατ΄αρχάς μπερδεύτηκα με το ποιός πρότεινε το έργο "χαστουκίστε τον καθυστερημάνο" συγνώμη που το απέδωσα στην ΑΘΗΝΑ.
Όρια στην τέχνη δεν υπάρχουν. Ακόμα και ο σεβασμός της ζωής δεν πρέπει να αποτελεί εμπόδιο στην αυτοέκφραση. Υπάρχουν παραδείγματα καλλιτεχνών που αυτοκτόνησαν, αυτοακροτηριάστηκαν ή πυροβολήθηκαν από θεατές ως έργο τέχνης. Μια Ελληνίδα καλλιτέχνης είχε σκοτώσει ένα πουλάκι με μια πέτρα σε μια έκθεση το 78 νομίζω.
Η ηθηκή δεν μπορεί να δεσμεύει την τέχνη η τέχνη πρέπει να είναι απόλυτα ελεύθερη. Η μόνη δέσμευση που υπάρχει στην τέχνη είναι η ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ- και αυτή είναι πολύ σοβαρή δέσμευση σε διαβεβαιώ.
Ανα τους αιώνες διάφορες ομάδες -θρησκευτικές κυρίως-προσπάθησαν να περιορίσουν την τέχνη με ηθικούς κανόνες, πάντα αυτοί οι κανόνες ανατράπηκαν από καλλιτέχνες.
Τώρα το ζήτημα είναι η αντίδραση του κοινού. Η αντίδραση που περιγράφεις με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο. Αυτό θα έκανα και εγώ και πιθανότατα αυτήν την αντίδραση αναζητούσε και ο εν λόγω καλλιτέχνης...
@ ΑΘΗΝΑ: Οχι δεν θα χαστούκιζα κανέναν για να κάνω τέχνη :-)
Και η αντίδραση μου θα ήταν να εμποδίσω το χαστούκισμα αλλά δεν θα έπαυα να το θεωρώ έργο τέχνης αν το έβλεπα σε έναν χώρο τέχνης. Και θα θεωρούσα απόλυτο δικαίωμα του καλλιτέχνη να κάνει κάτι τέτοιο. Φυσικά υπάρχει και το δικαίωμα του κοινού να μην ανέχεται την βαρβαρότητα.
Πάντως η βαρβαρότητα μπορεί και να είναι μια μορφή τέχνης.
@ Αόρατη Μελάνη: Πρώτα από όλα ευχαριστώ. :-)
Μετά να πω ότι ναι στην τέχνη όλα πρέπει να επιτρέπονται εκτός από την έλλειψη αισθητικής ή την απουσία μετουσίωσης. Το συγκεκριμένο έργο αγγίζει τα όρια της "αντιγραφής" για αυτό και το κουβεντιάζουμε...
Όρια στην τέχνη δεν υπάρχουν. Ακόμα και ο σεβασμός της ζωής δεν πρέπει να αποτελεί εμπόδιο στην αυτοέκφραση. Υπάρχουν παραδείγματα καλλιτεχνών που αυτοκτόνησαν, αυτοακροτηριάστηκαν ή πυροβολήθηκαν από θεατές ως έργο τέχνης. Μια Ελληνίδα καλλιτέχνης είχε σκοτώσει ένα πουλάκι με μια πέτρα σε μια έκθεση το 78 νομίζω.
ΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΠΟΥ ΑΥΤΟΠΥΡΟΒΟΛΗΘΗΚΑΝ Η ΑΥΤΟΑΚΡΩΤΗΡΙΑΣΤΗΚΑΝ ΘΥΣΙΑΣΑΝ ΤΗΝ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΤΟΥΣ, ΜΑΓΚΙΑ ΤΟΥΣ, ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΑΙΜΜΑ ΕΧΥΣΑΝ ΟΧΙ ΕΝΟΣ ΑΘΩΟΥ ΠΛΑΣΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΕΤΣΙ ΚΙ ΑΛΛΙΩΣ ΔΕ ΝΟΓΑΕΙ ΑΠΟ ΤΕΧΝΗ.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΤΟΥ '78 ΘΑ ΠΩ ΟΤΙ ΠΡΟΣΒΑΛΛΕΙ ΤΗΝ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΜΟΥ
ΚΑΙ ΘΑ ΜΠΛΕΞΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ ΠΟΥ ΛΕΣ:
Η ηθηκή δεν μπορεί να δεσμεύει την τέχνη η τέχνη πρέπει να είναι απόλυτα ελεύθερη. Η μόνη δέσμευση που υπάρχει στην τέχνη είναι η ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ- και αυτή είναι πολύ σοβαρή δέσμευση σε διαβεβαιώ.
ΛΟΓΙΑ ΜΕ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΚΑΤΑ ΒΑΣΙΝ ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΛΛΑ ΟΠΩΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΜΠΛΕΚΟΥΜΕ ΣΤΟ ΑΕΝΑΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΑΥΓΟΥ ΚΑΙ ΚΟΤΑς.
ΦΟΒΑΜΑΙ ΠΩΣ Η ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΜΑΣ ΔΙΑΜΟΡΦΩΝΕΤΑΙ ΕΝ ΜΕΡΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΘΙΚΗ ΜΑΣ;-)
ΠΑΜΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΜΟΥ ΓΡΑΦΕΙΣ
ΑΘΗΝΑ: Οχι δεν θα χαστούκιζα κανέναν για να κάνω τέχνη :-)
ΤΟ ΞΕΡΩ ΒΡΕ ΧΑΔΟ :-))
Και η αντίδραση μου θα ήταν να εμποδίσω το χαστούκισμα αλλά δεν θα έπαυα να το θεωρώ έργο τέχνης αν το έβλεπα σε έναν χώρο τέχνης. Και θα θεωρούσα απόλυτο δικαίωμα του καλλιτέχνη να κάνει κάτι τέτοιο.
ΕΔΩ ΘΑ ΜΟΥ ΕΠΙΤΡΕΨΕΙΣ ΝΑ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΩ ΟΤΙ ΜΠΛΕΚΕΙΣ ΤΑ ΜΠΟΥΤΙΑ ΣΟΥ: ΘΑ ΤΟ ΘΕΡΩΟΥΣΕΣ ΤΕΧΝΗ ΕΠΕΙΔΗ ΤΟ ΒΛΕΠΕΙΣ ΣΕ ΜΙΑ ΓΚΑΛΕΡΙ ΕΝΩ ΑΝ ΤΟ ΕΒΛΕΠΕΣ ΣΤΟ ΑΜΠΟΥ ΓΚΡΑΙΜΠ ΘΑ ΤΟ ΘΕΩΡΟΥΣΕΣ ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΡΙΟ?
ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΘΕΩΡΩ ΠΙΟ ΘΕΜΙΤΟ ΝΑ ΧΑΣΤΟΥΚΙΖΕΤΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΣΤΟ ΑΜΠΟΥ ΓΚΡΑΙΜΠ ΠΑΡΑ ΣΕ ΜΙΑ ΓΚΑΛΕΡΙ...
Φυσικά υπάρχει και το δικαίωμα του κοινού να μην ανέχεται την βαρβαρότητα.
ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΩς ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟ, ΕΠΙΜΕΝΩ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΕΤΙΣΙΟΝ!
Πάντως η βαρβαρότητα μπορεί και να είναι μια μορφή τέχνης.
ΙΣΩΣ, ΥΠΟ ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ...
ΚΑΙ ΑΠ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΣΥΝΕΝΟΥΝΤΕΣ ΕΝΗΛΙΚΕΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ;-)
ΚΙ ΕΠΕΙΔΗ ΤΗΝ ΚΑΤΑΦΧΑΡΙΣΤΗΘΗΚΑ ΤΗΝ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΜΑΣ ΑΠΝΑΤΩ ΚΑΙ ΣΤΟ
Μετά να πω ότι ναι στην τέχνη όλα πρέπει να επιτρέπονται εκτός από την έλλειψη αισθητικής ή την απουσία μετουσίωσης. Το συγκεκριμένο έργο αγγίζει τα όρια της "αντιγραφής" για αυτό και το κουβεντιάζουμε...
ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΜΕΤΟΥΣΙΩΣΗ ΕΙΧΕ:
ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ ΑΠΟ ΖΩΝΤΑΝΟ ΣΕ ΝΕΚΡΟ ;-)
Άν όλα επιτρέπονται στην τέχνη, τότε τα snuff movies είναι και γαμώ τα σινεφίλ.
Εάν έγδερνε μια αλεπού ζωντανή μπροστά σε live audience για να δει αν θα τον σταμάταγε κάποιος θα είχε διαφορά ή είναι το ίδιο κατά τη γνώμη σας?
Γράφεις urfuslaag: «Και η αντίδραση μου θα ήταν να εμποδίσω το χαστούκισμα, αλλά δεν θα έπαυα να το θεωρώ έργο τέχνης αν το έβλεπα σε έναν χώρο τέχνης»
Άρα το θέμα μας είναι το ΠΟΥ επιλέγει ο καλλιτέχνης να εκθέσει το έργο του? Αν είναι σε «επίσημο» χώρο όπως οι γκαλερί, τότε είμαστε οκ? Δεν έχεις δει ποτέ κάποιο έργο, σε φυσικό χώρο?
Εάν ναι, θα μπορούσε ο κάθε πυροβολημένος να χτυπάει κόσμο στο δρόμο, να τα σπάει ή δε ξέρω εγώ τι, στο όνομα της τέχνης?
Λες επίσης: “Μετά να πω ότι ναι στην τέχνη όλα πρέπει να επιτρέπονται εκτός από την έλλειψη αισθητικής”
Μα αυτό είναι τελείως υποκειμενικό οπότε αυτό πως το λογοκρίνεις?
Ή θα το λογοκρίνει ο γκαλερίστας, άρα τα λόμπι, οι δημόσιες σχέσεις, η δύναμη, το χρήμα, ΔΗΛΑΔΗ αυτά που δεν έχουν καμία σχέση με αυτό που θα έπρεπε να πρεσβεύει η τέχνη?
Δεν έχει όρια η τέχνη? Είναι σαν να δέχεσαι πως και ο Πάπας είναι αλάνθαστος.
Και μερικές σκέψεις απλής λογικής:
Μήπως είναι hoax η όλη ιστορία? Κάποιος από αυτούς που παρακολούθησαν την έκθεση του τύπου, δεν μπήκε κάπου να γράψει, να πει τι πραγματικά έγινε?
Μα Κανένας?
Εάν τον τάιζε όντως το σκύλο που ήταν του θανατά και απλά τον είχε ξαπλωμένο και αραχτό στη σκηνή, χωρίς να τον πειράζει κανείς τότε γιατί θα έπρεπε το κοινό να επέμβει και να το ελευθερώσει? Αφού εκεί ήταν προστατευμένο σε αντίθεση με το δρόμο που όλο και κάποιος κάφρος κάποια μαλακία θα έκανε στο ζώο.
Και τέλος, εάν έσωζαν το σκύλο οι θεατές από την πρώτη μέρα, από την αρχή, τι θα έκανε? Θα τον αντικαθιστούσε με άλλον και μετά με άλλον και άλλον ή η έκθεσή του θα διαρκούσε 5 λεπτά?
Πλάκα κάνουμε?
Δεν με πείθει η άποψη του γκαλερίστα και καταλήγω πως όλα αυτά είναι φτηνός εντυπωσιασμός και ο τυπάκος είναι απλά απαράδεκτος.
"Η ηθηκή δεν μπορεί να δεσμεύει την τέχνη η τέχνη πρέπει να είναι απόλυτα ελεύθερη."
Αυτή η δήλωση είναι μια ηθική δήλωση. Χρησιμοποιείς μια ηθική δήλωση για να ακυρώσεις την εφαρμογή της ηθικής; Δεν είναι οξύμωρο αυτό;
Όταν λες "δεν μπορεί" να δεσμεύει την τέχνη, εννοείς (υποθέτω) "δεν πρέπει" να δεσμεύει την τέχνη (το αν μπορεί ή δεν μπορεί, επαφίεται στις δυνατότητες επιβολής της ηθικής, οπότε πάμε σε άλλα χωράφια).
Περνάμε λοιπόν στο αγαπημένο μου θέμα, του ηθικού αντικειμενισμού ή ηθικού σχετικισμού, αν δηλαδή υπάρχει και μπορεί με κάποιον τρόπο να εντοπιστεί μια "απόλυτη ηθική" η οποία είναι η μόνη ορθή και οφείλουμε να την ασπαστούμε όλοι, ή αν απλούστατα δεν υπάρχει.
Εγώ είμαι υπέρ του ηθικού σχετικισμού. Δεν νομίζω ότι μπορεί κανείς να αποδείξει την ηθική ανωτερότητα της μιας ή της άλλης θέσης, αφού για να το κάνει ξεκινά πάντα από κάποιο αξίωμα, και πάντα μπορεί να βρεθεί κάποιος που να μην συμφωνεί με το αξίωμα αυτό.
Εν τέλει, πιστεύω ότι ηθική και αισθητική δεν έχουν διαφορά επί της ουσίας: υιοθετούμε τα ηθικά συστήματα που μας αρέσουν περισσότερο και κοιτάζουμε να βρούμε "λογικά" επιχειρήματα να τα στηρίξουν. Μπορεί κανείς να στήσει ένα τεράστιο και εντυπωσιακό λογικό οικοδόμημα, αν όμως στηρίζεται πάνω σε ένα ή δύο αξιώματα, καταρρίπτεται σαν πύργος από τραπουλόχαρτα μόλις κάποιος αμφισβητήσει αυτά τα αξιώματα.
Εγώ δίνω μεγαλύτερη αξία στη ζωή και στην αξιοπρέπεια απ' όσο στην τέχνη. Υποστηρίζω την ελευθερία του καλλιτέχνη όσο δεν θίγει τις άλλες δύο αξίες. Δεν προφασίζομαι "λογική" ούτε "ηθική", είναι η προσωπική μου τοποθέτηση. Γιατί ο πόνος και η αποστροφή που αισθάνομαι βλέποντας το βασανισμό ή το θάνατο ενός ζώου (και ο σκύλος ζώο είναι, και το πουλάκι ζώο είναι, και ο καθυστερημένος ζώο είναι, όπως όλοι μας) υπερβαίνουν κατά πολύ την αισθητική απόλαυση ή τη διανοητική ικανοποίηση που μπορεί να μου προκαλέσουν τα εν λόγω έργα.
Βλέπω πως το θέμα σηκώνει πολυ συζήτηση οπότε σκέφτομαι να ανεβάσω και άλλα ποστ μια που έχουμε αρχίσει να αγγίζουμε όλο και περισσότερα θέματα όπως τα σναφ μούβις. Αν και αυτά είναι πιο κοντα στα ντοκυμαντερ παρά στην τέχνη. Είναι έργα τεκμηρίωσης της ανθρώπινης κτηνωδίας. Δεν ξέρω πόσοι γνωρίζεται για αυτές τις ταινίες αλλά η καλλιτεχνική τους αξία είναι ανύπαρκτη.
Θέλω να σταθώ όμως και στο σχόλιο της Αθηνας περί ηθικής και αισθητικής. Ο Βίτκενστάιν έχει πει πως αισθητική και ηθική είναι ένα και το αυτό (αυτό ίσως εξηγεί και το γιατί είναι τόσο κακόγουστα τα μπλογκ των ακροδεξιών :-))
Η αισθητική άλλωστε είναι μια παράμετρος της φιλοσοφίας που δεν μπορεί να εξεταστεί ανεξαρτητα από την ηθική. Άλλωστε ακόμα και με το μέτρο της κοινωνικής ωφέλειας που έχουν την τάση να εξετάζουν τα πράγματα οι Φιλελεύθεροι ο βασανισμός ενός ζώου από έναν καλλιτέχνη δικαιολογήται αν πρόκειτε να ευαισθητοποιήσει το κοινό και να σταματήσουν έτσι χιλιάδες άλλοι βασανισμοί ζώων.
Θα προσπαθήσω να σταματήσω εδώ και να μην φλυαρίσω άλλο (αν και πολυ θα το ήθελα)
Δεν έχω σαφείς απαντήσεις, σαφείς ερωτήσεις έχω....
ΝΑ ΦΛΥΑΡΗΣΕΙΣ, ΝΑ ΦΛΥΑΡΙΣΕΙΣ! ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΝΕΟ ΠΟΣΤ
(ΤΟ ΠΡΟΑΝΗΓΓΕΙΛΑ ΜΑΛΙΣΤΑ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΝΕΟ ΠΟΣΤ ΑΡΤ ΜΑΙ ΑΣΣ 3,4,5 ΚΛΠ, ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΑ ΑΡΚΕΤΕΣ ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΟΠΟΥ ΚΑΚΩΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΤΑΠΕΙΝΗ ΜΟΥ ΓΝΩΜΗ Η ΒΙΑΙΟΠΡΑΓΙΑ ΚΑΤΑ ΑΘΩΩΝ ΖΩΩΝ ΠΕΡΝΙΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΕΧΝΗ)
ΟΠΩΣ ΕΓΡΑΨΑ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΑ ΣΧΟΛΙΑ ΑΠΟ ΔΩ ΚΙ ΑΠΟ ΚΕΙ ΠΟΥ ΣΥΖΗΤΑΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΕ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ Η ΗΘΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΣ
(ΠΟΥ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΠΟΣΠΑΣΤΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ;-)
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΗ ΔΙΑΣΤΡΟΦΗ ΠΟΥ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΩΣΤΕ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΑΥΤΑ ΝΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΣΟΥΝ ΜΕΣΑ ΤΟΥΣ ΑΥΤΗ ΤΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ ΠΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΤΕΤΟΙΕΣ ΘΗΡΙΩΔΙΕΣ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ. (ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΑΙ, ΤΟ ΞΕΡΩ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΠΙΩ ...)
Όλα δείχνουν ότι πρόκειται για αστικό μύθο, τον οποίο καλλιέργησε ο ίδιος ο Vargas για να κάνει ντόρο γύρω από το όνομά του. Ακολουθεί copy-paste σχόλιο που άφησα και σε άλλα blogs που ασχολούνται με το θέμα:
Με συγχωρείτε που θα διαφοροποιήσω τη θέση μου, αλλά πιστεύω ότι κάποιο λάκκο έχει η φάβα. Προφανώς δεν εγκρίνω το βασανισμό ζώων για οποιοδήποτε λόγο, απλά μου φαίνεται περίεργο το να ασχολούνται τόσα εκατομμύρια άνθρωποι με έναν καλλιτέχνη που ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ (παραμένει ανεπιβεβαίωτο) ότι ευθύνεται για το θάνατο ενός σκύλου στη Νικαράγουα. Μου φαίνεται απίστευτο το ότι οι τοπικές αρχές και φιλοζωικές οργανώσεις δεν έκαναν τίποτα, μου φαίνεται αδιανόητο ότι μία Μπιενάλε προσκαλεί κάποιον να επαναλάβει το βασανιστικό θάνατο ενός ζώου. Η εμπειρία μου από τον καλλιτεχνικό χώρο με κάνει ιδιαίτερα καχύποπτο απέναντι σ' αυτή τη "συγκλονιστική" είδηση.
Μήπως τελικά δεν έγινε ακριβώς έτσι; Μήπως ο τύπος απλά μάζεψε ένα ήδη ταλαιπωρημένο αδέσποτο και το έδεσε μόνο για τις ώρες που ήταν ανοιχτή η γκαλερί; Το αν αυτό είναι υψηλή τέχνη ή απλή πρόκληση είναι άλλη κουβέντα. Αυτό που μετράει είναι αν πραγματικά ισχύει αυτή η πληροφορία ή κάποιοι (εσκεμμένα;) την έχουν παραποιήσει. Μπορεί δηλαδή ο σκύλος να χαίρει άκρας υγείας αυτή τη στιγμή και να πρόκειται για άλλο ένα τερατώδες hoax.
Σκεφτείτε λίγο: Αν συνέβαινε ένα τέτοιο περιστατικό στην Αθήνα, θα χρειαζόταν να μαζέψουμε ηλεκτρονικές υπογραφές από το Περού; Σίγουρα όχι. Απλά θα μαζευόμασταν καμιά τριανταριά άτομα στην έκθεση, θα απελευθερώναμε το σκύλο και θα σπάγαμε στο ξύλο τους υπεύθυνους. Ούτε καν στα κανάλια δε θα χρειαζόταν να φτάσει το θέμα. Εδώ δε μιλάμε για (οπλισμένους) κυνηγούς σε κάποια ημιάγρια επαρχία. Εδώ μιλάμε για κοινωνικά ευαισθητοποιημένους μη-μου-άπτου φιλότεχνους που ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να έμεναν απαθείς στον δημόσιο, αργό και βασανιστικό θάνατο ενός ζώου. Αν το σκυλί ήταν δεμένο δύο τετράγωνα έξω από τη γκαλερί, πιθανόν να μην το έπαιρνε κανείς χαμπάρι. Αλλά ως έκθεμα; I don't buy it.
Πιο πολύ αποπροσανατολισμό μου μυρίζει αυτή η υπόθεση, κατευθυνόμενη εκτόνωση του συλλογικού συναισθήματος ενάντια σε κάτι εξωτικό και ενδεχομένως εντελώς πλαστό. Μεθαύριο θα κληθούμε να αντιδράσουμε με ανάλογη οργή εναντίον της προσβολής ιερών συμβόλων (όπως με την υπόθεση Στεφανή) και να απαιτούμε την παραδειγματική τιμωρία των καλλιτεχνών και των διαννοούμενων (συλλήβδην). Αν είναι να γίνουμε φασίστες όμως, τουλάχιστον να το κάνουμε συνειδητά...
Κι επειδή το έψαξα λίγο, διαβάστε κι αυτή την άποψη (που περιέχει και link σε αξιόπιστες πηγές).
ΑΝΤΙΓΡΑΦΩ ΚΙ ΕΓΩ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΠΟΥ ΑΦΗΣΑ ΣΤΟΝ ΝΕΦΕΛΙΚΑ ΣΤΑ ΑΛΛΑ ΜΠΛΟΓΚΣ
ΑΓΑΠΗΤΕ ΝΕΦΕΛΙΚΑ ΚΑΙ ΛΙΝΚ ΣΤΟ ΓΚΑΡΝΤΙΑΝ ΕΧΩ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΓΚΑΛΛΕΡΙΣΤΑΣ ΕΧΩ ΒΑΛΕΙ ΣΤΟ ΑΡΧΙΚΟ ΠΟΣΤ ΛΙΓΟ ΜΕΤΑ ΠΟΥ ΑΝΑΔΗΟΜΟΣΙΕΥΣΑ ΤΟ ΜΑΙΗΛ ΠΟΥ ΜΟΥ ΗΡΘΕ ΤΗΝ ΠΕΡΑΣΜΕΝΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ.
ΤΟ SNOPES COM EINAI ΓΕΝΙΚΩΣ ΑΞΙΟΠΙΣΤΟ (ΕΙΜΑΙ ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΡΙΑ) ΑΛΛΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΠΑΤΗΣΕ.
ΑΛΛΩΣΤΕ Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΤΑΙ UNDETERMINED KAI ΣΤΟ ΣΥΝΟΔΕΥΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΛΕΕΙ
We haven't yet been able to confirm whether the circumstances of the exhibit were as commonly represented, however — whether the dog was continually mistreated (or was only made to appear so while the gallery was open to the public) and whether it was starved to death.
ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΟΜΩΣ ΤΟ ΘΕΜΑ ΠΛΕΟΝ ΤΗΣ ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑ ΠΟΣΟΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΙΤΟ ΝΑ ΚΑΚΟΠΟΙΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΖΩΑ ΓΑ ΠΡΟΒΑΛΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟΥΛΗ
ΤΟΥ, ΔΙΟΤΙ ΑΥΤΗ ΗΤΑΝ ΑΝΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΑ Η ΠΡΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ...
ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟ ΜΠΛΟΓΚ ΠΟΥ ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙΣ ΜΑΛΛΟΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΜΕΝΟ
ΟΙ ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΕΙΝΑΙ ΑΙΣΙΩΣ
1897490 Total Signatures
ΠΑΤΑ ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΤΟ ΛΙΝΚ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΜΠΛΟΓΚ ΓΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΤΟ ΑΛΗΘΕΣ
Δεν θέλω να κυνηγάω την Αθηνά από blog σε blog για να απαντάω, άλλωστε κι εγώ δεν είμαι 100% σίγουρος ότι δεν πρόκειται περί απάτης. Κάνω όμως κι εδώ copy-paste το σχόλιο που άφησα στου Polse:
Το γεγονός ότι βρέθηκαν κοντά 2 εκατομμύρια άνθρωποι να πατήσουν ένα κλικ για να διαμαρτυρηθούν για ένα ανεπιβεβαίωτο γεγονός στου διαόλου τη μάνα (αντί να κοιτάξουν να φροντίσουν το αδέσποτο έξω από την πόρτα τους) δειχνει πόσο εύκολη υπόθεση έχει γίνει η χειραγώγηση του κόσμου μέσω διαδικτύου, καθώς και πόσο ανούσια είναι η συλλογή υπογραφών (που στις περισσότερες περιπτώσεις γίνεται αποκλειστικά για συλλογή και διακίνηση προσωπικών δεδομένων και e-mail).
Όσο για το απάνθρωπο της υπόθεσης, εάν ΔΕΝ ισχύει η κατηγορία εναντίον του Vargas και ο τύπος όχι απλά μάζεψε και τάισε ένα μισοπεθαμένο ζώο αλλά κατάφερε να ευαισθητοποιήσει την κοινή γνώμη παγκοσμίως (έστω και στρέφοντας την εναντίον του εαυτού του), μάλλον άγαλμα θα έπρεπε να του κάνουν οι φιλόζωοι αντί να θέλουν να τον κρεμάσουν ανάποδα. Εκτός κι αν έχουμε φτάσει σε τέτοιο βαθμό υποκρισίας που θεωρούμε ότι ένας σκύλος δεμένος για τρεις ώρες είναι θύμα βασανισμού...
Από κει και πέρα, οι κορώνες του τύπου "αυτά τα αίσχη δεν είναι τέχνη" (πάντα με την προϋπόθεση ότι ΔΕΝ βασανίστηκε ούτε θανατώθηκε το σκυλί), το μόνο που κάνουν είναι να θυμίζουν ολοκληρωτικά καθεστώτα.
Στο μεταξύ, ο κόσμος καίγεται (στην κυριολεξία), άνθρωποι σκοτώνονται άδικα, παιδιά λιμοκτονούν, είδη ζώων και φυτών εξαφανίζονται και το κλίμα του πλανήτη αλλάζει. Και τίποτα από όλα αυτά δεν πρόκειται να αλλάξει ούτε με δύο ούτε με εκατό εκατομμύρια υπογραφές.
Ειλικρινά ρε παιδιά, δεν σας έχει υποψιάσει το γεγονός ότι η "είδηση" δεν έχει αναφερθεί σχεδόν από κανένα έγκυρο μέσο ενημέρωσης; Που στο κάτω-κάτω, θα είχε κάθε λόγο να προβάλλει μια τέτοια ανοησία, αφού το θέμα πουλάει και αποπροσανατολίζει από τα πραγματικά προβλήματα.
Urfurs, τα snuff movies είναι άλλος ένας αστικός μύθος που ποτέ δεν αποδείχτηκε αλλά ανακυκλώνεται επί δεκαετίες γιατί πουλάει τρελά.
Εκτός κι αν θεωρήσουμε snuff κάποια βιντεάκια που καταγράφουν ατυχήματα.
ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΒΡΕ ΝΕΦΕΛΙΚΑ ΜΟΥ?
ΑΝΤΕ ΚΑΝΩ ΚΙ ΕΓΩ ΚΟΠΥ ΠΑΙΗΣΤ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΠΟΥ ΑΦΗΣΑ ΣΤΟΥ ΠΟΛΣΕ ΝΑ ΜΗ ΧΑΣΟΥΝ ΤΕΥΧΗ ΟΙ ΛΙΑΝΟΚΛΑΔΙΤΕΣ ;-)
ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟ ΕΧΟΥΜΕ ΕΞΑΝΤΛΗΣΕΙ ΤΟΣΕΣ ΜΕΡΕΣ ΤΟ ΕΧΟΥΜΕ ΠΙΑΣΕΙ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΛΕΥΡΕΣ ΣΕ ΤΟΣΑ ΜΠΛΟΓΚΣ, ΤΟ ΕΙΔΕΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ...
ΤΗΝ ΠΕΤΙΣΙΟΝ ΤΗΝ ΒΛΕΠΩ ΣΑΝ ΜΙΑ ΔΙΑΚΥΡΗΞΗ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ, ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΙ ΡΟΛΟ ΑΝ Ο ΣΚΥΛΟΣ ΕΠΕΖΗΣΕ Η ΟΧΙ, ΠΩΣ ΤΟ ΛΕΝΕ... ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΜΗΝΥΜΑ ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΠΙΔΟΞΟΥΣ ΠΑΠΑΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΕΒΟΝΤΑΙ ΤΑ ΖΩΑ. ΑΝ ΕΚΑΝΕΣ ΤΟΝ ΚΟΠΟ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΛΟΓΚ ΜΟΥ ΘΑ ΕΙΔΕΣ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΟΙ.
ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΟΤΙ ΟΙ ΠΕΤΙΣΙΟΝΣ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΖΕΥΟΝΤΑΙ ΗΜΑΙΗΛΣ ΜΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΟΛΥ ΒΟΛΙΚΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΚΡΑΤΑΝΕ ΒΟΥΒΟΥΣ.
ΕΓΩ ΔΙΝΩ ΤΟ ΨΕΥΔΟΝΥΜΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟ GMAIL MOY ΑΠΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΩΣ ΓΝΩΣΤΟΝ ΔΕΝ ΠΕΡΝΟΥΝ ΤΑ ΣΠΑΜΣ.
Η ΕΙΔΗΣΗ ΕΠΑΙΞΕ ΑΠΟ ΟΤΙ ΑΚΟΥΣΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΕΓΚΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ.
ΤΑ ΠΕΡΙ ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΟΥΝ ΚΑΤΙ ΚΟΛΛΗΜΕΝΟΥΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΛΕΓΑΝ "ΕΔΩ Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΚΑΙΓΕΤΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΑΣΧΟΛΗΘΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟ ΘΙΒΕΤ", ΛΕΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΟΥ ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΠΩΣ ΟΠΟΙΟΣ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΘΙΒΕΤ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΜΕ ΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, Ή ΑΝ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΝΑΒΙΔΑΔ ΔΕΝ ΘΑ ΒΓΕΙ ΝΑ ΤΑΙΣΕΙ ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΤΟΥ...
νεφελικα:νομιζω διατυπωσες την πιο σωστη αποψη για το θεμα!
Δυστυχώς φαίνεται ότι προτιμάμε να παλεύουμε με πάθος για αυτά που θέλουμε να πιστέψουμε και να αγνοούμε ποιά μπορεί να είναι η πραγματικότητα από πίσω. Ας κρίνουμε λοιπόν τι είναι τέχνη και τι όχι με βάση άναρθρες κραυγές φανατικών και αμφιλεγόμενες φήμες. Ας καταδικάζουμε στην πυρά ανθρώπους που μας είναι άγνωστοι χωρίς να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε τι θέλουν να πουν. Ας υπογράφουμε διαμαρτυρίες σε γλώσσες που δεν καταλαβαίνουμε καν. Κι ας κλείνουμε τα μάτια μπροστά σε όλα όσα μπρούμε να αλλάξουμε.
Αύριο θα έρθει η σειρά μας και δεν θα έχει μείνει κανένας για να μας υπερασπιστεί.
Υ.Γ. Επαναλαμβάνω ότι διαφωνώ κάθετα με την πράξη του Vargas (εφόσον ισχύουν οι κατηγορίες εναντίον του στο ακέραιο). Όσο δεν υπάρχει όμως κανένα απολύτως αδιάσειστο στοιχείο, θεωρώ ότι όχι μόνο δεν επιδεικνύουμε ευαισθησία συμμετέχοντας σε διαδικτυακά λαϊκά δικαστήρια αλλά αντιθέτως γινόμαστε βασανιστές εμείς οι ίδιοι.
Προσυπογράφω κι εγώ αυτά που είπε ο Νεφελίκας. Με κάλυψαν απόλυτα!
Αφού όλα πρέπει να επιτρέπονται στην τέχνη, σου κάνω επίσημη πρόταση:
Μου κάθεσαι ως μοντέλο; Θα σε κλείσω για τρεις ώρες μέσα σε ένα βαρέλι ξέχειλο με νερό γιατί θέλω να δείξω στους "φιλότεχνους" ότι από την αδιαφορία πολλών εφοπλιστών που διατηρούν στον στόλο τους σαπίτες και την αδιαφορία των αρμοδίων να τους ελέγχουν (ή επειδή τα παίρνουνε) πνίγεται πολύς κόσμος.
Αρτουά το κόνσεπτ σου το βρίσκω αόριστο και ασυνεπές. Επίσεις ο χώρος που σκέφτεσαι να κάνεις μια τέτοια περφόρμανς έχει καθοριστική σημασία. Άλλο να το εκθέσεις στην γκαλερί Αγκάθι και άλλο στον Ναυτικό Ομιλο.
Αρα δεν δέχομαι :-)
Σου έγραψα και στο blog floga.gr. Ο ίδιος ο "καλλιτέχνης" παραδέχθηκε πως το ζώο πέθανε. Το τι είπαν κάποιοι συνυπεύθυνοι, είναι αδιάφορο και ίσως ειπώθηκε γιά να μην τους πάρουν οι πέτρες. Αλλά έτσι κι αλλιώς η νεκρανάσταση νομίζω πως δεν είναι πιά της μόδας και σίγουρα εκεί που βαδίζει και η ΤΈΧΝΗ, δύσκολο να νεκραναστηθεί...
ΑΡΚΟΥΔΑ.
Όχι λάθος κάνεις. Ο καλλιτέχνης και μάλιστα μετά από προσωπική επαφή που είχα μαζί του αρνήθηκε να πει αν ο σκύλος έζησε ή πέθανε. Η απάντησή του είναι πως "όσοι ενδιαφέρονται πραγματικά για την τύχη των αδέσποτων δεν χάνουν χρόνο σε υποθέσεις"
Θίγεις ένα παγκόσμιο φαινόμενο που με έχει απασχολήσει. Είναι το μέλλον της κοινωνίας μας. Που απο παιδιά μας μεγάλωσαν με σκληρά παιχνίδια-παιχνιδάκια, μας κάνανε σκληρούς, εγωϊστές, αδιάφορους για το πλησίον είτε αυτό έχει 2 πόδια, είτε 4 είτε πολλά, μιάς κοινωνίας που σαν σκηνή θεάτρου αναπλάθει, ορίζει, καθορίζει συνειδήσεις, αρκεί να μην ξεπεραστούν κάποια όρια.
Αδιάφορα βλέπουμε στην Αφρική να πεθαίνουν άνθρωποι της πείνας ενώ πετάμε τα ληγμένα μας τρόφιμα στον κάδο απορριμάτων. Μερικοί ίσως απο εμάς να αναρτίσουν και φωτογραφίες παιδιών που πεθαίνουν δίπλα στους πεινασμένους γύπες, εν τούτοις τη σπατάλη την συνεχίζουμε. Ετσι μάθαμε.
Το θέμα δεν είναι τόσο ο θάνατος του ζώου, είναι η ελεεινή συμπεριφορά των θεατών που έχοντας τόσο πορωθεί απο τη σκληρότητα της εποχής που ζούμε, δέχτηκαν να πιστέψουν στη θυσία ενός πλάσματος και να την ανακηρύξουν ως Τέχνη. Αύριο θα δεχθούν τη θυσία του γιού τους σε έναν άσκοπο πόλεμο. Την καταστροφή του κόσμου όλου.
Δεν μου αρέσει το θέμα που διάλεξε ο καλλιτέχνης για να τσιγκλίσει την ανθρώπινη κατάντια, τη δική μας κατάντια. Εν τούτοις, όπως θα διαπίστωσες, το πέτυχε.
Αυτό που με φοβίζει είναι το επόμενο βήμα.
Post a Comment