Wednesday, June 20, 2007

Ο σύντροφος Μπρέζνιεφ είναι μαλάκας.

.


Είμαι ελεύθερος να πω αυτά που πιστεύω αρκεί να μην τα ακούσει κανείς.

Αυτή τη στιγμή έχουμε από πλευράς ελευθερίας έκφρασης λιγότερα δικαιώματα από όσα είχε ένας έλληνας πολίτης την εποχή της δικτατορίας. Στην δικτατορία μπορούσες να πείς ελεύθερα όποια γνώμη συμφωνούσε με το καθεστώς. Τώρα ούτε καν αυτό. Μπορείς να μιλάς ελεύθερα μόνο αν αυτά που λες δεν σημαίνουν τίποτα. Οποιαδήποτε κριτική μπορεί να οδηγήσει αυτόν που τη διατύπωσε στα δικαστήρια με παλαβά και ασαφή κατηγορητήρια όπως περιύβριση νεκρών ή προσβολή συμβόλων.
Σε καμία περίπτωση δεν έχουμε ελευθερία του λόγου στην Ελλάδα, ενώ οι Αμερικάνοι που τόσο μας αρέσει να βρίζουμε και να κατηγορούμε έχουν. Και για αυτό το λόγο και έχουμε όλοι τα μπλογκ μας σε αμερικάνικους σέρβερ για να μπορούμε να λέμε ότι θέλουμε μια και μιλάμε από την αμερική.

Όταν η ελευθερία περιορίζεται τότε παύει να υπάρχει. Δεν υπάρχει "λίγη ελευθερία" όπως δεν υπάρχει "λίγη έγκυμοσύνη". Οι άνθρωποι πρέπει να είναι απόλυτα ελεύθεροι να πουν ότι θέλουν και να κρίνονται ελεύθερα για τα λεγόμενά τους. Στην Ελλάδα έχουμε συνηθίσει σε έναν κράτος-πατέρα που ορίζει αυτός τι πρέπει να ειπωθεί και τι δεν πρέπει, ανάμεσα στους πολίτες-παιδιά του.

Αυτή η νοοτροπία έχει διαποτίσει τόσο πολύ την ελληνική κοινωνία ώστε η λογοκρισία να βρίσκει εύκολα υποστηρικτές ακόμα και ανάμεσα σε σκεπτόμενους ανθρώπους. Αυτοί κατά κανόνα επιχειρηματολογούν υπέρ της αστυνόμευσης της έκφρασης φέρνοντας ακραία παραδείγματα και οριακές καταστάσεις οι οποίες πράγματι θα υπάρχουν και θα είναι το τίμημα της ελευθερίας.
Αλλά από το να βάζουμε την κυβέρνηση ρυθμιστή των συζητήσεών μας, από το φιμώνουμε τα μέσα ενημέρωσης, από το να δεχόμαστε να αποφασίζουν τα δικαστήρια τι είναι υβριστικό και τι όχι θα πρέπει να ανεχτούμε και την ύπαρξη του όποιου κόστους.


.

9 comments:

λολιτα said...

Πρέπει να το πάρουμε απόφαση οτι ζούμε στο καθεστώς της απόλυτης κονιορτοποίησης του μυαλού μας, των σκέψεων και των συναισθημάτων μας...

Κάθε είδους ελεύθερης σκέψης καυτηριάζεται με τέτοιο τρόπο που στο τέλος κάνει τον φέροντα να κρυφτεί στο καβούκι του....

Αρα εγω προσωπικά δεν βλέπω καμια διαφορά με τα απολυταρχικά καθεστώτα..

με αγάπη το λολιτακι σας

Anonymous said...

ρε καθήκι,



όλο Μύκονο, Μύκονο, μάσες, ξάπλες και hard liquor... παραστρογγύλεψες...



Ενώ η πτωχή πλην τίμια ε.ο.φ.χα.ζα. ως γνήσια επαναστατική οργάνωση έχει λιώσει στα εξ ων συνετέθη από τον σκληρό κατά του Ουρφουρσλααγκισμού αγώνα



(Δίαιτα γιατί αρχίζεις να μοιάζεις με το blogger Zwan-γέλλη)

Urfurslaag said...

οκ υπόσχομαι ότι μέχρι την επόμενη φωτογραφία που θα ανεβάσω (μεθαύριο) θα έχω χάσει 20 κιλά (και θα έχω αλλάξει φύλο)

Λολίτα κάπως έτσι είναι νομίζω. Οι διαφορές από τη δικτατορία είναι ελάχιστες και οι ομοιότητες όλο και περισσότερες.

λολιτα said...

Εξάλλου το παιχνίδι ειναι στημένο οπως είπες και εσυ...

Σπύρος Ντόβας said...

Σιγά το κόστος της ελευθερίας. Απλά, όποιος δεν θέλει να ζυμώσει 10 μέρες κοσκινίζει...
Το κόστος της ανελευθερίας είναι απείρως μεγαλύτερο

Ασχετο: Κλεισμένος ημιυπαίθριος είναι αυτός ή μου φαίνεται?

Yellow Kid said...

Ουρφους, αυτό είναι απο τα ποιό ωραία κείμενα για την ελευθερία μου φάινεται!

Δύο πραματάκια:
1.Αυτοι που σοκάρονται και οδηγούν σε λογοκρισιές, δίκες και μηνύσεις μάλλον δικές τους ενοχές κρύβουν. (Σεξουαλικές κυρίως)
Αν έρχονται αντιμέτωποι με τους φόβους τους λοιπόν, ας καθήσουν να τους εξετάσουν.

2.Βλέπω αρχίσαμε πίπα τερατάκι!

Urfurslaag said...

@ Λολίτα: Ναι, αυτό πιστεύω. Και ο μόνος τρόπος να το κερδίσουμε είναι με "κόλπα μέσα από τα μανίκια μας"

@ Σπύρο: Νομίζω ότι σύντομα θα πρέπει να εξετάσουμε τα σημεία που διαφωνούμε. Αυτά που συμφωνούμε είναι πολλά...

Σχετικά με το "άσχετο": έχεις σκάσει να μάθεις ε? :)

@ Κιντ: το "ελευθερία ή θάνατος" δεν είναι και τόσο κενό περιεχομένου και νοήματος.

Anonymous said...

ρε καθήκι,


να τηνε κάνεις γιομιστή την πίπα με πράσινο τσάι.


αδυνατίζει




Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ (ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΩΡΑΙΑ ΓΚΟΜΕΝΑ) ΣΑΝ ΤΟ ΠΑΡΑΒΑΝ. ΔΙΟΤΙ ΑΜΑ ΦΥΓΕΙ ΤΟ ΠΑΡΑΒΑΝ, ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΠΑΝ


(αγωνιστικό ε.ο.φ.χα.ζα-ίτικο τσιτάτο)

Σοφία said...

Όταν η ελευθερία περιορίζεται τότε παύει να υπάρχει. Δεν υπάρχει "λίγη ελευθερία" όπως δεν υπάρχει "λίγη έγκυμοσύνη".

Πολύ σωστό αυτό.