Friday, May 18, 2007

Η λογοκρισία της μπλογκόσφαιρας από την Κυβέρνηση και οι επιπτώσεις της στην αυτολογοκρισία των μπλόγκερ.


Υπάρχουν πολλοί τρόποι να αντιμετωπίσεις μια δυσάρεστη κατάσταση. Μπορείς να αδιαφορήσεις μπροστά της. Μπορείς να βάλεις για λίγο τις φωνές και μετά να συνεχίσεις. Ή μπορείς να επιμείνεις μέχρι να αλλάξει. Να αντισταθείς και να παλέψεις μέχρι να αλλάξει. Με όποιο μέσο έχεις διαθέσιμο εκείνη τη στιγμή.

Βρίσκω πως τα μπλογκ έχουν τεράστιες δυνατότητες άσκησης πίεσης. Φαίνεται πως 10 μπλόγκερ μπορούν να πιέσουν πολύ περισσότερο απο 1000 διαδηλωτές. Και αυτό είναι εκπληκτικό δεδομένου ότι τα μπλογκ απλώς περιέχουν κείμενα και εικόνες. Απλώς πληροφορίες. Σκέψεις. Ιδέες. Όλη η σύγκρουση γίνεται μεταξύ ανθρώπων που κάθονται και γράφουν ή ανεβάζουν εικόνες.

Βρίσκω πως σε μεγάλο βαθμό η διανοητική σύγκρουση που γίνεται στα μπλογκ είναι ισότιμη, άρα δίκαιη. Είναι μπλογκ εναντίον μπλογκ, πληροφορία εναντίον πληροφορίας, σκέψη εναντίον σκέψης. Έτσι βλέπουμε μπλόγκερ όπως ο ΔΕ ΜΑΣΑΜΕ ΡΕ να είναι πολύ πιο δημοφιλείς από φτασμένους επαγγελματίες πολιτικούς ή δημοσιογράφους που όταν ανοίγουν μπλογκ έχουν κάθε αβαντάζ δημοσιότητας με το μέρος τους. Αλλά φτιάχνουν μπλογκ κενά περιεχομένου και αρθρώνουν ένα λόγο κενό νοήματος. Έτσι θάβονται κάτω από πολύ πιο δυνατές φωνές που όσο άκομψες και αν φαίνονται με την πρώτη ματιά έχουν κάποιον ισχυρό λόγο ύπαρξης.

Και κατά κανόνα ο λόγος ύπαρξης αυτός είναι η αδυναμία ελεύθερης έκφρασης στην συγκεκριμένη κοινωνία. Στην χώρα μας οι ελεύθερες φωνές πνίγονται κάτω από απειλές. Αν σχολιάσεις τα καλλιστεία του Αντέννα "θίγεις τα οικονομικά συμφέροντα εταιρείας ή οργανισμού" και απειλείσαι με μηνύσεις. Αν τολμήσεις να αναφέρεις στο μπλογκ σου κάποιον που θίγει τέτοια συμφέροντα μπορούν να μπουν στο σπίτι σου, να σε μαζέψουν και να σε βάλουν φυλακή με την Οργουελική διαδικασία του αυτόφωρου όπως συνέβη πραγματικά στην περίπτωση του Blogme.

Όλη αυτή η τρομοκρατία οδηγεί σε αυτολογοκρισία το σύνολο της ελληνικής μπλογκόσφαιρας. Οδηγεί σε φόβους και αγωνίες και τελικά σε γραφή εξωραϊσμένη,επιτηδευμένη, ή αινιγματική ή στις περισσότερες περιπτώσεις απλά καταθλιπτική.

Κι όμως την ίδια στιγμή δεν είναι λίγες οι φωνές που επιμένουν μέχρι να αλλάξουν τα πράγματα. Και αυτό καλέ μου ΠΡΕΖΑ TV δεν είναι εμμονή, είναι εστίαση.

Τέλος για τον Μαύρο Γάτο που έθιξε το καθοριστικό ζήτημα της διαπλοκής που δεν συμβαίνει μόνο στα ανώτερα κλιμάκια της εξουσίας αλλά συμβαίνει σε όλους μας. Τι κάνουμε δηλαδή όταν ένας φίλος μας φέρεται πρόστυχα. Ναι συμφωνώ μαζί σου δεν τον εγκαταλείπουμε όταν δέχεται επιθέσεις και μπράβο σου για την στάση που κράτησες με τον Αντώναρο, την εκτίμησα πραγματικά. Αλλά δεν τον αφήνουμε να συνεχίζει την προστυχιά του. Εμείς πρώτοι πρέπει να τον αποτρέψουμε. Ή όχι;

Όσο λοιπόν θα γίνεται κάθε είδους λογοκρισία των μπλογκ, από την παιδιάστικη που κάνουν στην Λάιφο μέχρι την σταλινικού τύπου που κάνει η Κυβέρνηση, ο Ούρφουρσλάαγκ θα έχει δουλειά.

Εκκρεμεί μια δίκη ενός μπλόγκερ στην Ελλάδα. Θα γίνει περίπου σε έναν μήνα. Αυτή η δίκη είναι παρωδία και ντροπή. Όσο όμως επικρέμεται η ιδέα ότι μπορείς να συλληφθείς και να δικαστείς επειδή απλώς ανέφερες κάτι που είπε άλλος τόσο θα επικρέμεται μια στυγνή απειλή λογοκρισίας και επίδειξης δύναμης από την Κυβέρνηση. Δεν φτάνει να αθωωθεί ο Blogme Αυτή η δίκη δεν πρέπει ούτε καν να πραγματοποιηθεί.

10 comments:

TRAVAGIA said...

πάμε όλοι στη δίκη να γελάσουμε? με μπυρόνια και λαπτόπια ? η αυτολογοκρισία δεν έχει να κάνει μόνο με το φόβο και το σθένος του καθενός, δεν έχει να κάνει ούτε και με τη κρατική εξουσία και τη γκιλοτίνα της δικαιοσύνης, η αυτολογοκρισία είναι περισσότερο ζήτημα στυλ, η σιωπή είναι στάση ζωής , αλλιώς μέσα στο χάος των μπλογκς (σκέψεις του κιλού) είναι πολύ ευκολο να θαφτούν πραγματικές φωνές -χρήσιμες για τους πολλούς.

Όσον αφορά τη ΛΑΙΦΟ , νομίζω πώς δεν έχει νόημα αυτή η διαμάχη, μιας και οι άνθρωποι είναι επιχηρηματίες και κάνουν ότι γουστάρουν στο κωλομάγαζό τους, απαξιώστε τους, πιστεύω πως αμα φύγουν όλοι οι μπλόγκερς απ'τη λαιφο και δεν ξανακάνουν κλικ να γράφει το κοντέρ της θα είναι η καλύτερη απάντηση.

Για της διώξεις, νομίζω πως οι μπλόγκερς είναι χρίζουν προνομιακής μεταχείρισης αδίκως, πχ. πόσοι ανάπηροι καρκινοπαθείς και αναξιοπαθούντες υπάρχουν στον κόσμο? άπειροι , ναι αλλα μόνο η αμαλία καλυβινού συζητήθηκε, ποιός ξέρει πόσοι ανθρώποι πέθαναν -αυτοπυρπολυόμενοι και πόσα χρόνια φυλακής (μετράτε σε εκατοντάδες παρακαλώ) έφαγαν τα μέλη της επιτροπής αγώνα για να γίνει το βραχάσι δήμος??? κανείς.-
η ιντερνετική πραγματικότητα έχει άμεση σχέση με τη δημοσιογραφική χολέρα και για να βρούν φθηνα θεματα ευκολα και γρήγορα καταφευγουν στα νέα των μπλόγκς. κάπως έτσι γελοιοποιήθηκε και η αμαλία στον τέρενς κουίκ πρωί πρωί.

Urfurslaag said...

Δεν έχω τηλεόραση-δεν είδα τον Τέρανς. Συμφωνώ γενικά μαζί σου δεδομένου ότι αυτό που εσύ λες στυλ εγώ το λέω αισθητική. Και ναι, η σιωπή και η αυτολογοκρισία από φόβο είναι τόσο ζήτημα αισθητικής όσο και ηθικής.

TRAVAGIA said...

και συνεχίζω...
ποιά είναι τα πραγματικά προβλήματα του κόσμου ? το ότι λογοκρίνετε? ή το ότι η μεγάλη πλειοψηφία δεν μπορεί να αρθρώσει λόγο ? γιατί ο λόγος στις μέρες μας είναι συνήθως λειψός και ασυνάρτητος? ποιός γαμεί τα μυαλά τόσον ανθρώπων? τελικά φταίει η μη πρόσβαση στα μέσα πληροφόρησης που διαθέτει ακόμα και η κουτσή μαρία ή μήπως είναι η ησσονος προσπάθεια του καθενός απο μας να εντάξει το ατομικό στο συλογικό και τελικά λέει ασυναρτησίες πράμα συνηθισμένο στα μπλογκς και στην τηλεοπτική πραγματικότητα.

Για την αισθητική και την ηθική:
παρεξηγημένες έννοιες μιας που η πρώτη έχει καταντήσει ένα παγκόσμιο συλλογικό ατελείωτο κιτς και η δεύτερη δεν έχει ξεφύγει ακόμα απ'τα στενα πλαίσια του κατηχητικού και της στενής περί ατομικής ηθικής στάσης του ατόμου απέναντι στο κόσμο -αντίληψης που αναιρεί μια συλλογική εικόνα γενικευμένης επαναστατικής ηθικής στάσης απέναντι στην ανήθικη πραγματικότητα και μπαίνει τροχοπέδι στην ανατροπή αυτής.
πχ. ο βιομήχανος θεωρεί πολύ ηθικό να ξεζουμίζει τους εργάτες για 3 και 60 με τη καραμέλα ότι δίνει δουλειά-συντηρεί 500 οικογένειες - θα πεθάνει ήσυχος -ούτε για εξομολόγηση δεν θα πάει , δε πά να σκοτώθηκαν 5 άτομα και να μείναν άλλα 20 ανάπηρα σε εργατικά ατυχήματα? στ'αρχιδια του. αυτός είναι ηθικά εντάξει. ούτε έκλεψε ούτε σκότωσε ούτε έβαλε άλλους να το κάνουν.
το τραγικό είναι ότι αντίστοιχη είναι και η ηθική του εργάτη καθώς και η αισθητική του.

προκειμένου όμως να καταλήξουμε σε ένα δημιουργικό συμπέρασμα , ίσως να ήταν καλύτερα να επεξεργαζόμασταν τρόπους δράσης αποτελεσματικότερους απο τους καθιερωμένους του παρόντος σχολίου και της διαδικτυακής νεοίντριγκας/ρίξτε ιδέες/ακούω

μίλα ουρφ !!!

Urfurslaag said...

O Ουρφ ακούει και σκέφτεται...

λολιτα said...

Νομίζω πως η τοποθέτηση σας μεσιε Ουρφ ήταν απο τις πιο εμπεριστατωμένες που εχω διαβάσει τελευταία για την λογοκρισία στο δίκτυο...

Πιστεύω πως και ο πιο ανίδεος αναγνώστης θα προβληματιστεί με τα γραφόμενα σας...


Φιλάκια το λολιτακι

Urfurslaag said...

Ευχαριστώ Λολίτα. Ευχαριστώ Μαμά. Ευχαριστώ Μπαμπά. Ευχαριστώ θεία Παναγιώτα.

Anonymous said...

posa xereis esy!

Urfurslaag said...

...μαθαίνω, keimgreek, μαθαίνω...

Urfurslaag said...

...σιγά βρε Ροδιά, πως κάνεις έτσι, όλοι κάνουμε μαλακίες, για την ακρίβεια όλοι κάνουμε κυρίως μαλακίες... εκτιμώ το ότι σημειώνεις το λάθος σου αλλά η αυτομαστίγωση περιτεύει.


ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΛΑΘΗ.


we will you trust you again and again

Anonymous said...

Φίλε travagia
είσαι επιεικής ή σκέφτεσαι αδύναμα όταν θεωρείς υπεύθυνο των "εργηατικών" ατυχημάτων τον βιομ'ήχανο. Αυτός τη δουλειά του κάνει.
Φταίνε κείνοι που τον αφήνουνε να κάνει ό,τι κάνει.
Και όσους και όποιους τρόπους δράσης αν επεξεργαστούμεπέραν από τους καθιερωμένους,δε θα πετύχουμε τίποτε,αν δε χρησιμοποιήσουμε ΒΊΑ.
όλα τα άλλα είναι λογάκια για να περνάει η ώρα.
Σου στέλνω ένα σχολιάκι που κυκλοφόρησα στην ελληνική κοινότητα της Αυστραλίας-Σίδνεϋ

ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ ΚΑΙ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ

Πέθανε-σκοτώθηκε-δολοφονήθηκε ο ηθοποιός-δε θυμάμαι τ’ όνομά του- α! ο Σεργιανόπουλος.
Κρίμα.
Όποιος το ακούει λυπάται γι αυτό.
Κι εγώ το ίδιο.

Βλέποντας όμως την κινητοποίηση της Αστυνομίας για να βρει το δολοφόνο, τους ειδικούς και μη ειδικούς που παρελαύνουν από τα τηλεοπτικά παράθυρα, τις ώρες που ο λαός καταναλώνει στην παρακολούθηση όλων αυτών, σκέπτομαι: γιατί δε γίνεται η ίδια κινητοποίηση και όταν γίνεται ένα εργατικό ατύχημα-και εκεί έχουμε έναν νεκρό.
Γιατί ο Χατζηνικολάου και οι άλλοι παρουσιαστές δεν καλούν στα παράθυρα ειδικούς και εμπειρογνώμονες, για να δουν τι φταίει και σκοτώνονται, τόσοι άνθρωποι μάλιστα κάθε χρόνο,στα τέτια ατυχήματα;
Να φέρει έναν ειδικό για την ασφάλεια στους χώρους δουλειάς και να τον «ανακρίνει»: ποια μέτρα ασφάλειας προβλέπεται να έχουν παρθεί στη διάρκεια της δουλειάς; Υπήρχαν; Πόσες ώρες δούλευε ο εργάτης αυτός και πόσες επιτρέπεται να δουλεύει; Και ένα σωρό άλλες παρόμοιες ερωτήσεις.
Στην περίπτωση του εργάτη θα γίνονταν όλα αυτά όπως και στην περίπτωση του Σεριανόπουλου-για να βρεθεί ο δολοφόνος ,στην περίπτωση του εργατικού ατυχήματος δηλαδή, αυτός που δεν είχε πάρει τα προβλεπόμενα μέτρα ασφάλειας
.
Όμως δε γίνεται καμμιά τέτια τηλεοπτική παρουσίαση του θέματος.
Και η ερώτηση είναι: ΓΙΑΤΙ;

Απλά γιατί όλοι ξέρουν ότι ο δολοφόνος είναι ο Καραμανλής και ποιος θα τα βάλει με τον Καραμανλή που ξέρει πως τότε
Την ίδια στιγμή είναι το λιγότερο απολυμένος.
Και σκοτώνονται οι εργάτες σαν τα κοτόπουλα κάθε τόσο. Και λένε οι τηλε-και άλλοι παρουσιαστές και ειδησιάρχες,πως αυτό ήταν εργατικό ατύχημα΄ και μετά όλοι ησυχάζουν.

Αυτοί που δε σκέφτονται πριν μιλήσουν ,ή τα τσιράκια του Καραμανλή, θα αντιτάξουν ότι και στην Αμερική γίνονται εργατικά ατυχήματα, όμως κανείς δε διανοήθηκε να πει τον Μπους δολοφόνο και να τον δικάσει γι αυτό. Θα τους απαντήσω ότι εκεί σωστά δεν τον λένε δολοφόνο, γιατί ο Μπους έχει φροντίσει να έχουν παρθεί όλα τα ανθρωπίνως δυνατά μέτρα ασφάλειας και ό,τι παρόμοιο συμβαίνει εκεί είναι πράγματι ατύχημα και όχι φόνος εκ προμελέτης όπως συμβαίνει με τον Καραμανλή.

Και αυτά οι «παρουσιαστές».
Ως για τον «έξυπνο», «τετραπέρατο», «δαιμόνιο» έλληνα, αυτός κοιμάται μακαρίως περιμένοντας την ημέρα που θα είναι ο ίδιος το επόμενο θύμα του Καραμανλή. Μόνο, καμμιά φορά, όταν έρθει η ώρα της ψήφου, «σκέφτεται» και ψηφίζει όχι τον Καραμανλή, αλλά τον Παπανδρέου, ο οποίος του έχει υποσχεθεί να μειώσει τα εργατικά ατυχήματα κατά είκοσι τοις εκατό. Που μιλώντας σε μια συγκέντρωση εργατών, έχει πει: «Ψηφίστε με και σας υπόσχομαι πως αντί να σκοτώσω εκατό από σας όπως κάνει ο Καραμανλής, εγώ θα σκοτώσω μόνον ογδόντα».
Ελληνικέ συρφετέ! Βοδιών κοπάδι!..

Αν θέλεις κι άλλα π[αρόμοια πες μου