Μη βαράτε την Αμάντα.

.
Το κείμενο της Αμάντας Μιχαλοπούλου ενόχλησε πολλούς (και εμένα) αλλά δεν παύει να είναι ένα κείμενο από μία μη μπλόγκερ που εκφράζει απλώς την γνώμη της.
Οι αντιδράσεις των μπλόγκερ σιγά σιγά άρχισαν να ξεφεύγουν και από εκεί που απλώς δόθηκε ένα άτυπο σύνθημα για να υπερασπιστούμε τα μπλογκς και την Κουρούνα ξαφνικά εξελίχθηκε σε ένα κενό στόχευσης και νοήματος υβρεολόγιο που έμαθα ότι έφτασε και στο σημείο των ανώνυμων απειλητικών επιστολών.
Μα πόσο μαλάκες είμαστε; Βρήκαμε αντίπαλο και αυτός είναι η Αμάντα; Σε αυτή την κοινωνία την αγγελικά πλασμένη με αυτήν την θεόπνευστη κυβέρνηση και τους πεφωτισμένους ηγέτες, η Αμάντα μας πείραξε;

Δεν φτάνει που η γυναίκα ξέρει τι είναι τα μπλογκ, τα διαβάζει και εκφράζει με τόλμη και θάρρος την γνώμη της γι'αυτά την βρίζουμε και από πάνω; Αυτό δεν είναι τίμιο παιχνίδι. Η Αμάντα δεν έχει τρόπο να υπερασπιστεί τον εαυτό της απέναντι σε μια τόσο εκτενή και συναισθηματικά φορτισμένη κοινότητα που θίγονται τα άικον της. Δεν έχει μπλογκ. Ας ανοίξει δικό της και ξαναμιλάμε.

Αλλά προς το παρόν υπάρχουν μπλόγκερ που και ισχύ έχουν και διάφορους τρόπους να υπερασπιστούν τον εαυτό τους και που η στάση και οι πράξεις τους είναι απείρως προκλητικότερες από αυτές τις Αμάντας. Ενδεικτικά προτείνω:

Τον λογοκριτή της σύγχρονης τέχνης μπλόγκερ Ευάγγελο Βενιζέλο.
Τον αργόμισθο γκαουλάιτερ μπλόγκερ Μάνο Αντώναρο.
Τον μη μπλόγκερ αλλά περιτριγυρισμένο από μπράβους Βύρωνα -γαμαωκαιδέρνω- Πολύδωρα
Και φυσικά τον ολντ τάιμ κλάσικ παιδί για σφαλιάρες της ελληνικής βλογκοσφίερ Δημοσθένη+ευλόγησον+Λιακόπουλο.
.