Πολύδωρα, την κόρη σου την Μαργαρίτα, την πιάσανε τα ΜΑΤ

Την προσήγαγαν μαζί με άλλα 48 παιδιά στη ΓΑΔΑ. Την κύκλωσαν περί τους 100 και παραπάνω αστυνομικοί και της εξήγησαν με τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο πως νοιώθει μία κατσαρίδα όταν, αφού την έχεις ψεκάσει 10 φορές με AROXOL, συνεχίζεις επίμονα να την βαράς με μία παντόφλα.

Τη στιγμή εκείνη είχε κάτσει κάτω σκυμμένη και περίμενε απλά να την δείρουν. Οι ατάκες των αστυνομικών συνοψίζονταν στο «Έτσι, έτσι, στα τέσσερα πρέπει να είστε». Πέρα από την ασφυξία λόγω των χημικών και της φυσούνας που έφαγε στο πρόσωπο, γύρω της άκουγε πολύ δυνατά τις κραυγές των παιδιών που έβλεπε να χτυπάνε με μεγάλη μανία οι αστυνομικοί. Κάποια στιγμή κάποιος ΜΑΤατζής έδωσε την Μαργαρίτα σε κάποιον άλλο να την πάει στην κλούβα. Τα «γαμώ τη μάνα σου ρε μουνί» από τους αστυνομικούς έδιναν και έπαιρναν.

Δεν μπορούσε να αναπνεύσει και ήταν έτοιμη να λιποθυμήσει και είπε στους ΜΑΤατζήδες «θα λιποθυμήσω», και αυτοί της απάντησαν «Λιποθύμα τώρα να σε γαμήσουμε και από πάνω».

Μέσα στην κλούβα υπήρχε ένα παιδί με ανοιγμένο κεφάλι, μία κοπέλα με σκισμένο φρύδι, ένα παιδί με σπασμένη μύτη, έναν άλλο με μισή μπλούζα και χέρι που σχεδόν δεν κούναγε (ρήξη μυών πίσω απ’ τον καρπό), ένα κάρο παιδιά με μελανιές και καρούμπαλα και άλλους που πιθανότατα ξεχνάω. Ζήταγε επίμονα γιατρό.
Δεν υπήρχε απάντηση.



Κάποια στιγμή (κατά τις 7 το απόγευμα) φτάσανε στη ΓΑΔΑ όπου ακόμα δεν ξέρανε γιατί τους πάνε.

Τους πέταξαν σ’ ένα διάδρομο και άρχισε η διαδικασία του πολέμου των νεύρων.
Ήταν χάμω μες τη βρώμα και τις γόπες, σε ένα διάδρομο 2.50 επί 12 μέτρα, 49 άτομα, μεταξύ των οποίων 20 περίπου κοπέλες, ο ένας πάνω στον άλλο, με ασφαλήτες να περνάνε συνέχεια από πάνω τους για να τους σπάσουν τα νεύρα.Η Μαργαρίτα κουνιόταν, και έβηχε από τα χημικά που έβγαζαν τα ρούχα τα δικά της και των άλλων.

Της έκαναν σωματικό έλεγχο (γυμνή για όσους δεν γνωρίζουν), χωρίς ακόμα να της λένε γιατί την έχουν προσάγει, και χωρίς γιατρό για τα χτυπημένα παιδιά. Οι προκλητικές ατάκες έδιναν κ έπαιρναν. Επαφή με δικηγόρο δεν υπήρχε, και δεν υπήρξε για 19 ώρες.

Τους τραυματίες τους πήγαν στις 4 το πρωί στον Ερυθρό σταυρό (9 ώρες αργότερα). Σε μερικά παιδιά δεν μπόρεσαν να κάνουν ράμματα που χρειαζόταν, γιατί οι πληγές είχαν κλείσει.

Φαί δεν είχανε.
Αγοράσανε με δικά τους έξοδα, κρουασάν από το κυλικείο, στις 2 το βράδυ. Μαζέψανε όλοι μαζί τα λεφτά και πήγαν 2 παιδιά συνοδεία 6 αστυνομικών (έπιασαν την Αλ κάιντα οι μαλάκες) να τα φέρουν. 35 παιδιά ήταν από Θες/νίκη, όπως φαντάζεστε κανείς δεν έχει φάει κάτι ιδιαίτερο μες τη μέρα. Αντιστοιχούσαν για 19 ώρες, 2,5 κρουασάν στον καθένα και 1/15 του πακέτου τσίπς. Νερό απ’ τον ψύκτη και απουσία χαρτιού υγείας.

Κοιμηθηκε στον διάδρομο αυτό που είχε και γραφεία, ακουμπώντας με τον απέναντι της τα γόνατά της που ήταν λυγισμένα για να χωρέσει. Συνέχεια πέρναγαν οι ασφαλήτες από πάνω της για να τους ξυπνάνε, και κάθε λίγο και λιγάκι προέκυπτε και μία άλλη γραφειοκρατική βλακεία για να μην τους αφήσουν να κοιμηθούν.

Την επομένη το πρωί τους φωτογράφησαν, και περιμένανε από τις 9 που υποτίθεται θα τους πήγαιναν στην Ευελπίδων μέχρι τις 7 το απόγευμα που τους πήγαν τελικά.

Στις 2 περίπου επιτέλους είδανε τους δικηγόρους, και τους έφεραν μερικά κρουασάν παραπάνω και φρυγανιές, και τσιγάρα στα παιδιά (κακή επιλογή γιατί ο χώρος έγινε απίστευτα αποπνικτικός).

Συνέχεια την τρομοκρατούσαν λέγοντας της ότι θα μείνουνε και άλλη μέρα μέσα τελικά, γιατί η γραφειοκρατία είχε καθυστερήσει τις διαδικασίες κ δεν θα προλαβαίναμε το αυτόφωρο. Περάσανε ευτυχώς μετά από χίλια βάσανα από τον εισαγγελέα (πράγμα που σήμαινε ότι θα περνάγανε αυτόφωρο), ο οποίος πρωτοφανώς ήρθε στη ΓΑΔΑ παρόλο που ο νόμος λέει ότι δεν μετακινείται από την έδρα του και ότι οι κατηγορούμενοι πάνε σ’ αυτόν.



Να χιλιοευχαριστήσω εδώ όλα τα παιδιά που εξέφρασαν την αλληλεγγύη τους έξω από τη ΓΑΔΑ. Τους ακούγαμε έξω από το παράθυρο του εισαγγελέα που ήταν στον 6ο όροφο να φωνάζουν και ήταν απίστευτη η ψυχολογική βοήθεια (στο διάδρομο που μέναμε δεν είχαμε παράθυρα). Η αλληλεγγύη βοηθά πραγματικά πολύ και είναι ανεξάρτητη κομματικών φραγμών.

Τους έδεσαν λοιπόν με χειροπέδες μεταξύ τους και τους μετέφεραν συνοδεία 25 ασφαλητών και δεν ξέρω και γω πόσων ένστολων στα δικαστήρια με κλούβες…

...συνέχεια και τέλος εδώ